Bölüm 1:
Keskin fikirlerin ucu paslı bıçak
Kendimi eylem ettim davama her sonuç dilemma
Kırılır kemiklerim her şeye karşı geldim
Asilikten bezdim aslında dürtülerim anlık
Yağmur ile aynı şiddette gözyaşlarım
Yağdıkça yağarım bir karanlık köşede bulunmuşsa şahsım
Peyapey ilerler gün salisem bahsızlık
Gamsızda kansızlık, onlara her şey arsızlık
Benim için manasız olur eşeğe edilen iltifat
Köpek olsaydı insan daha sadık olurdu
Bilirsin dünya hakikatten yanadır
Gerçekçi olmayan sırıtır, velhasıl inceden kırıtır
Ustalığa erişmek isteyen düzgün bir kalfayım
Ben kitaptan koparılmış önemli bir sayfayım
Limsenin hakkını yemeyen profelyonel haytayım
Bazen laylayım bayım bu sana byebye’ım
Nakarat:
Çon ince bir çizgi değişir ama bak
İçindeki kalabalık eden onca kara tümce
Önce bilmelisin
Ne iyi ne kötü varmalasın bu bilince
Dilim döndükçe ve göze göründükçe
Yürü üzerine hadi söyle yine yüzüne
Dur de başka bir yolu var de
Anlat iyice böyle biline
Bölüm 2:
Tahayyül ettiğiniz hayallere
Misafir olamayacak kadar izan sahibi bir kulum
Doğruların yanlışıyım bak saygı duy
Yok, kalmadı takatim boşa değil bağırışım
Ne olup bittiğine fikri yok insanın
Aslında umursanan tek şey yazık ki tok karın
İğfal ettiğin hayatın faili değildim
Ölüsünü görmek isterim zihinler tedirgin
Maneviyat ticaret yok kalmadı keramet
Yol gösteren çok olunca aradığını bulan zor
Maharet insanlık yok çoğunun kanında
Velev ki adamlık oda yazmaz alında
Yolunda gitmeyince işler gidecek yerin de yok
Haliyle insan ne ettiyse kendi diliyle
Neden nasıl niye sormuyorsan
Bilemezsin hayatının ipi kimin elinde
Nakarat:
Çon ince bir çizgi değişir ama bak
İçindeki kalabalık eden onca kara tümce
Önce bilmelisin
Ne iyi ne kötü varmalasın bu bilince
Dilim döndükçe ve göze göründükçe
Yürü üzerine hadi söyle yine yüzüne
Dur de başka bir yolu var de
Anlat iyice böyle biline